ارتودنسی دندان شاخه‌ای از علم دندانپزشکی می باشد که با دندان هایی که به درستی رشد نکرده اند یا در فضای کافی برای رشد نداشتن سر و کار دارد.
درمان ارتودنسی شامل استفاده از براکت سیم و بریز می شود.
برای بهبود ظاهر و عملکرد دندان و محافظت از دندان در برابر پوسیدگی ها مورد استفاده قرار می گیرد.
درمان دندان به روش ارتودنسی برای دندان های بیمارانی که از نظر ظاهری به هم ریخته خواهد بود، تنظیم انجام می شود که علاوه بر حفظ سلامت لثه، بیمار دندان های زیبایی هم خواهد داشت.
اگر بیمار دچار مشکلات دندانی مثل شل شدن دندان ها باشد یا فاصله زیاد بین دندان ها وجود داشته باشد یا در میان دندان های شیری دندان پوسیده و آسیب دیده وجود داشته باشد، باید قبل از درمان ارتودنسی این مشکلات را کاملا حل بکند.
دندان های جلویی از نظر اندازه کمی برجسته هستند و جلوتر از حد معمول قرار گرفته اند.
این دندان ها می تواند تصویر بدی در چهره و روحیه فرد به وجود بیاورند.
خانم ها معمولا به دندان هایشان و ترتیب قرار گرفتن در کنار هم بیشتر توجه می کنند.
به طور کلی افرادی که در صحبت کردن، بازو بسته کردن دهانشان دچار مشکل می‌شوند، می‌توانند از ارتودنسی استفاده کنند و برای آنها یک امر ضروری به حساب می‌آید.
دندان‌هایی که بسیار به هم نزدیک هستند به دلیل کمبود فضا نمی توانند رشد کنند.
انجام دادن ارتودنسی علاوه بر بهتر کردن وضعیت دندان و قرار دادن آنها در وضعیت مناسب به زیبایی طرح لبخند هم کمک می‌کند.
جدا از این موارد ارتودنسی، عزت نفس و اعتماد به نفس را بالا می برد.
دندان های کج و نا منظم را مرتب می‌کند.
تمیز کردن و بهداشت دندان ها برای بیماران دشوار می باشد.
شما نمی توانید بین دندان ها را کاملا تمیز کنید.
توانایی جویدن غذا و صحبت کردن ممکن است سخت باشد.
زمانی که دندان های بالا بیش از حد طبیعی دندان های پایین را بپوشاند، امکان دارد نیاز به ارتودنسی وجود داشته باشد.
برآمدگی دندان ها که مانع بسته شدن لب می شود از دلایل درمان به واسطه ارتودنسی است.
نبود فضای بین دندان باعث می شود دندان، محل کافی برای رشد پیدا نکند.
اگر فاصله بین دندان ها بیش از حد باشد فرد به لحاظ ظاهر احساس نقص می کند.
ارتودنسی به بیمار کمک می کند که دندان هایش را از نظر فاصله بین دندانی منظم کند و بدون ایراد شود.
معایب درمان ارتودنسی
برخی مواقع بعد از انجام ارتودنسی، امکان دارد به دلیل سفت بودن سیم براکت های ارتودنسی، دندان ها کمی از ناحیه لثه شل شود.
احتمال بازگشت دندان ها به حالت وضعیت قبلی تان وجود دارد.
به این ترتیب دندان های شما دوباره شروع به برداشته شدن یا جابجایی های نامنظم می کند که منجر به فاصله بین دندانی هم می شود.
امکان دارد فاصله دندان بیماران زیاد شود.
ممکن است بخشی از استخوان فک، دندان ها را در جای خود نگه داشته و در طول زمان درمان ارتودنسی عقب برود.
درمان ارتودنسی باعث تغییر ساختار طبیعی لثه بیمار می شود، برای مثال در سن برخی از بیماران به ویژه کودکان امکان دارد به یک مشکل تبدیل شود.
درمان ارتودنسی چه مدت طول می کشد؟
دندانپزشک مدت زمان لازم برای هم سطح شدن دندان ها را بر اساس سن، خرابی دندان، شکل و ظاهر دندان و سایر موارد دندان تخمین می‌زند.
این مدت معمولا بین یک تا سه سال زمان می‌برد.
درمان ارتودنسی می توان از هر سنی شروع کرد.
معمولا کودکانی که بین ۱۲ تا ۱۶ سالگی هستند برای تمیز کردن دندان ها باید از خمیر دندان با برس جدید استفاده کنند.
زیرا در این زمان دندان ها به جز دندان های عقل رشد کرده اند.
برای سرعت بخشیدن در درمان ارتودنسی راهی وجود ندارد.
این روند به حالت کند و آهسته انجام می شود.
بهتر است در این مدت زمان بهداشت دندان و دهان خوبی رعایت شود و به درستی اطراف دندان تمیز شود.
ارتودنسی بهترین گزینه برای از بین بردن نواقص و ایرادات میان دندان است.
شما می توانید با مراجعه به یک کلینیک معتبر و با مشورت با متخصصین باتجربه بعد از عکسبرداری و اسکن دندان، بهترین مشاوره را بگیرید.
به اصلاح مشکلات جلو زدگی دندان و یا مشکلاتی از این قبیل بپردازید.
درمان های ارتودنسی
افرادی که نیاز به درمان های ارتودنسی دارند، معمولاً با مشکلات به هم ریختگی دندان و فاصله دندانی مواجه هستند.
در این افراد ناهنجاری ها ممکن است در قسمت روابط فک بالا و پایین هم وجود داشته باشد و چهره آن ها را به هم بریزد.
اولین اتفاق بعد از پایان درمان ارتودنسی، تغییر چهره در افراد است.
روابط بین فک و نحوه جدا شدن دندان ها را تحت تأثیر قرار می‌دهد و بهبود چشمگیری حاصل می‌شود.
غذا خوردن و جویدن آن ها راحت تر می شود و احساس رضایت را در افراد پدیدار می شود.
در کل انجام این درمان برای افرادی که ناهنجاری های دندان و فک دارند، بسیار توصیه می شود.
انواع وسیله های ارتودنسی
براکت ارتودنسی مدل های مختلفی دارد، سیستم عملکرد آن ها به یک شکل است.
در سیستم براکت نگین های آن روی دندان چسبانده می‌شود و حالت دستگیره را فراهم می‌کند.
سیم ارتودنسی این دستگیره ها دندان ها را بر روی هم می کشد.
انواع مختلف براکت مثل براکت سرامیکی، براکت فلزی، براکت پشت دندانی یا لینگوال وجود دارد.
الاینر شفاف یا اینویزیلاین، وظیفه این وسیله که مشابه براکت است که دندان ها را در جای خود قرار بدهد و به یک مسیر خاصی هدایت کند.
در آن از قطعه فلزی استفاده نشده است و به واسطه پلاستیک های شفاف ساخته شده و درون دهان نامرئی هستند و قابل دیدن نخواهد.
هدگیر ارتودنسی
وسایلی است که بیشتر در گذشته از آن استفاده می کردند، وسیله ای است که بر روی سر قرار می‌گیرد.
از جلو به حلقه فلزی که به دندان آسیاب انداخته می شود، وصل می شود.
هد گیر انواع مختلفی دارد که هر کدام برای حل مشکل استفاده می شود.
وایت پلیت
وایت پلیت ارتودنسی برای اصلاح مشکل مورد استفاده قرار می گیرد.
به این صورت که اجازه نخواهد داد تا که در زمان بسته شدن دهان بیش از حد پایین بیاید.
ورسس و الاستیک
فنر فورسز یا فر سوز و دندان های جلویی پایین را به هم وصل می کند تا موقعیت دندان ها را اصلاح کند، حلق کشی می باشد.
فنر بر روی آن وصل می شود و در اصطلاح موقعیت دندان ها را به دندان های پایین وصل می کند و آن ها را محافظت می نماید.
هربست
این وسیله در دوران رشد اسکلتی در نوجوانان و کودکان مورد استفاده قرار می گیرد.
به هم راستایی و تناسب دندان در فک های بالا و پایین کمک خیلی زیادی می کند.
به این ترتیب که رشد فک پایین را بالا می برد و جلوی رشد فک بالا را خواهد گرفت و مشکل جلو زدگی دندان های بالا اصلاح شود.
پهن کننده کام
پهن کننده کام که با آن وسیع کننده هم گفته می شود، وسیله ای می باشد که برای پهن تر کردن سقف دهان در سن رشد مورد استفاده قرار می‌گیرد.
فضای بیشتری در قوس دندان ایجاد نماید و مشکل تنگی کام را به واسطه این وسیله می توان رفع کرد.
براکت سرامیکی
براکت سرامیکی همان اجزا براکت فلزی است، با این تفاوت که به جای نگین های کوچک فلزی نگین های سرامیکی کوچک پلاستیکی سفید رنگ و شفاف هستند که به دندان ها چسبانده می‌شود.
براکت سرامیکی می‌توان گفت تقریبا حالت نامرئی دارد.
به جای سیمی با رنگ نقره‌ای از سیم سفید رنگ تشکیل شده است که نمای بهتری دارند.
از مزایای این مدل براکت می‌توان به رنگ سفید و شفاف آن از لحاظ زیبایی اشاره کرد و کمتر نگران بد شدن ظاهر دندان ها هستید.
از معایب براکت سرامیکی به شکننده تر بودن براکت های فلزی توان اشاره کرد.
در زمان مراجعه باید دقت بیشتری شود تا دچار شکستگی نگردند.
بعضی از براکت سرامیکی بیشتر از براکت معمولی است.
اگر مراقب بهداشت دهانتان نباشید این ها هم تغییر رنگ می دهند و زیبایی خود را از دست خواهند داد.
براکت معمولی
همان براکت فلزی می باشد که از نگین های براکت با تعداد دندان ها و سیم ارتودنسی حلقه فلزی سیمی و یا حلقه کشی و ساخته شده است.
گاهی اوقات حلوای کشی الکتریکی هستند و هر دندان یک نگین براکت می چسبد.
سیم ارتودنسی به نگین ها وصل می گردد به این ترتیب از سطح جلوی همه دندان ها عبور خواهد کرد.
این کار ها برای دندان های بالا و هم برای دندان های پایین قابل استفاده هست.
این براکت بسیار مقاوم و محکم است و در مقایسه با روش‌های دیگر خیلی دیر دچار شکستگی و آسیب می‌شود.
حرکت های فلزی را می‌توان بر این مشکلات ارتودنسی به کار گرفت.
این قابلیت در روش های دیگر امکان‌پذیر نیست .
هزینه درمان ارتودنسی با براکت فلزی کمتر از روش‌های دیگر خواهد بود.
متداول ترین روش درمان ارتودنسی در حال حاضر فلزی می باشد .
براکت پشت دندانی
براکت پشت دندانی در واقع همان سیستم براکت فلزی است.
به سطح پشت دندان یعنی همان دندانی که رو به زبان اصلی است، متصل می گردد.
از آنجا که دندان شکسته جلو تفاوت دارد، براکت های پشت دندان هم متفاوت است و مخصوص پشت دندان ساخته می شود.
از مزایای این براکت‌ها می توان به دیده نشدن ارتودنسی در هنگام صحبت کردن و خندیدن یا باز کردن دهان اشاره کرد که از این رو زیبایی لبخند تحت تاثیر قرار نخواهد گرفت.
این ویژگی برای کسانی که به این مسئله اهمیت می‌دهند، بسیار مهم است.
ارتودنتیست
ارتودنتیست برای چسباندن زبان به دندان در حالت نامناسب قرار دارد.
تلفظ صحیح کلمه ها و آوا ها می تواند برای فرد با مشکل روبرو شود.
به همین دلیل نیازمند تمرین و مهارت بیشتری دارد.
تمیز کردن دندان ها ممکن است به واسطه براکت های پشت دندان سخت باشد، چون دسترسی و مسواک زدن پشت دندان امری سخت است.
الاینر شفاف
درمان ارتودنسی با براکت های پلاستیکی بی رنگ متفاوت است.
هر دو هفته یکبار باید تغییر کند و در جای خود نصب شود.
از مزایای الاینر ها می توان به بی رنگ بودن آن ها اشاره کرد.
از این رو به این روش درمان ارتودنسی متحرک و یا نامرئی هم گفته می‌شود.
زمانی که لایه درون دهان قرار می‌گیرد، کسی متوجه وجود آنها نخواهد شد.
نگرانی از بابت بد شدن زیبایی دهان نیست.
مزیت دیگر این روش این است که این است به دندان ها چسبانده نخواهند شد، در واقع کاملا قابل تحرک است.
اگر چه این بررسی برای بسیاری از افراد می توانند وضعیت خوبی باشد، چون هر زمان که بخواهید می توان آن را بیرون بیاورید.
برای برخی از افراد و که نمی‌توانند و دقت و توجه کافی در استفاده از بلاکت را داشته باشند، ممکن است دردسرساز شود.
زمان تعویض آن را فراموش کنند و مشکلاتی را به وجود بیاورند.
تمیز کردن دندان ها با استفاده از این وسیله راحت است.
تنها کافی است آن را از دهنتان خارج کنید.
از معایب آن می توان به این اشاره کرد که ثابت نیست .
از دیگر معایب این روش این است که هزینه زیادی دارد.
بهترین زمان انجام ارتودنسی
پس از آن که رشد دندان های دائمی به اتمام رسید، ممکن است برخی از افراد متوجه شوند که تعدادی از دندان های آنها خارج از ترتیب فک رشد کرده است.
علاوه بر فرم نا زیبایی که به صورت می دهد، کمی آزاردهنده می باشد و در هنگام جویدن غذا فرد مشکلاتی را تجربه می کند.
طبق نظر پزشکان و متخصصان افراد در سنین جوانی هم می توانند به راحتی ارتودنسی را انجام دهند.
با توجه به وضعیت جسمانی و وضعیت دندان ها نتیجه مطلوب را در زمان های متغیری دریافت خواهند کرد.
متخصصان و تمامی پزشکانی که در زمینه دندان فعالیت دارند، معتقدند که بهترین سن ارتودنسی بین ۱۰ تا ۱۴ سالگی می باشد.
البته برخی از پزشکان به خاطر وضعیت متفاوت کودکان سن ۷ سالگی را زمان مناسبی برای ارتودنسی می دانند.
البته اگر در این دوره موفق به انجام ارتودنسی نشده اید، می توانید و سنین جوانی و تا ۳۰ سالگی این فرآیند را انجام دهید.
هر چند که ممکن است نتیجه مطلوب در زمان طولانی تری حاصل شود اما باید بدانید که ارتودنسی می تواند در زمان مختلف انجام شده و نتیجه مطلوب را برای شما به همراه می آورد.
ارتودنسی برای سلامت فک فرایندی مهم است و همیشه هم جنبه زیبایی ندارد.
اختلالاتی که در رشد دندان به وجود می آید، فشار مضاعفی را به فک وارد کرده که در طولانی مدت حتی ممکن است اثرات مخرب آن را بر سیستم گوارشی مشاهده نمایید.
پزشکان معتقدند که اگر والدین وضعیت دندان ها را بررسی کنند و تا قبل از هفت سالگی مشخص شود که ترتیب دندان ها به حد ایده آل نمی باشد، می توانند با فرایند ارتودنسی سلامت فک را تضمین کنند.
اقداماتی را انجام می دهند که هر دندان در جای مناسب رشد کند.
زمانی که ارتودنسی را در سنین پایین تر انجام می دهید، قطعا کودکان سختی و محدودیت کمتری را تجربه می کنند.
در بزرگسالی اعتماد به نفس بیشتری جهت زیبایی دندان ها و چهره خود خواهند داشت.
هر چه سن کودکان برای ارتودنسی کمتر باشد، نتیجه سریعتر حاصل می شود.
البته پزشکان می توانند اقدامات دقیق تر را انجام داده و به این واسطه از پوسیدگی های احتمالی جلوگیری خواهند کرد.
اگر ارتودنسی در سنین بالا و در دوره جوانی انجام شود، گاها پزشکان مجبور می شوند که برای دریافت نتیجه مناسب از این روش درمانی اقداماتی را بر روی سایر دندان ها انجام دهند.
گاهی ممکن است حتی یک یا چند عدد از دندان های سالم را مجبور شوند که به طور کامل از لثه خارج کنند.
تا بتوانند فضای مناسب را برای سایر دندان ها فراهم کرده و نتیجه مناسب از ارتودنسی دریافت شود.
بهتر است که در صورت هرگونه بی نظمی در رشد دندان ها در سنین کودکی به پزشک مراجعه کرده و از متخصصان بخواهید که روش های مناسب را برای حفظ سلامت دهان و دندان به شما ارائه دهند.
بهترین موقعیت و زمان برای درمان ناهنجاری های دهان و دندان سنین کودکی می باشد و فرد در بزرگسالی عواقب آن را متحمل نخواهد شد.
