یکی از داروهای پرکاربرد سفیکسیم است.

این دارو در دسته آنتی بیوتیک ها قرار می‌گیرد و برای درمان انواع عفونت ناشی از باکتری ها مناسب است.

کسانی که با مشکلاتی از جمله برونشیت مزمن مواجه هستند یا دچار عفونت گوش یا فارنژیت می شوند می توانند با استفاده از سفیکسیم این عارضه را بهبود دهند.

متخصصان برای درمان عفونت واژن، مجاری ادراری، سوزاک و عفونت لوزه ها از این داروی پرکاربرد استفاده می کنند.

داروی سفیکسیم تنها با تشخیص و نسخه پزشک در اختیار بیماران قرار می گیرد.

مصرف این دارو در زمان مناسب و برای عفونت های باکتریایی بسیار مناسب است و برای حفظ سلامت بیماران کاربرد دارد.

به طور کلی باید بدانید که داروی سفکسیم یا سفیکسیم نوعی آنتی بیوتیک است.

اغلب برای درمان های کوتاه مدت مورد استفاده قرار می گیرد.

کسانی که به عفونت ادراری، عفونت قفسه سینه، عفونت گوش، حلق و یا بیماری کرونا مبتلا می شوند مجاز به استفاده از این آنتی بیوتیک خواهند بود.

البته متخصصان برای سرماخوردگی ها و آنفولانزایی که در فصول سرد سال اتفاق می افتد این دارو را به صورت کپسول، قرص و شربت تجویز می کنند.

عملکرد قرص سفیکسیم در بدن به گونه ای است که به طور قطعی و سریع موجب توقف رشد میکروب ها می شود.

این آنتی بیوتیک برای درمان های باکتریایی استفاده می شود.

زمانی که مصرف شود دیواره سلولی باکتری ها را از بین برده و می تواند رشد و تکثیر آنها را مهار کند.

اگر پزشک بنابر عارضه و مشکل پیش آمده داروی سفیکسیم را برایتان تجویز می کند حتماً دوز مشخص شده را در زمان بندی درست مصرف کنید.

تاثیر این دارو زمانی مشخص می شود که حتما در زمان مناسب مصرف شود و نباید وقفه ای بین مصرف دارو به وجود بیاید.

نحوه مصرف سفیکسیم

اگر بنا بر بیماری ها و آسیب های مختلف پزشک مصرف سفیکسیم را برایتان مناسب می داند حتماً این دارو را با دستور پزشک مصرف کنید.

بهتر است با تشخیص پزشک این دارو همراه با غذا یا قبل و بعد از آن مصرف شود.

این دارو برای کودکان به صورت ۱۲ ساعته در نظر گرفته میشود.

بهتر است که بدون نظر پزشک مقدار مصرف این دارو را کم یا زیاد نکنید.

اگر دارو به صورت شربت براتان تجویز میشود حتماً محتویات دارو را به خوبی تکان دهید.

معمولا داروی سفیکسیم با دوز یکسان برای بیماران تجویز نمیشود.

شدت بیماری و وضعیت جسمانی بیمار تعیین کننده دوز دارو است.

همچنین بهتر است که داروی سفیکسیم را در یک زمان در شبانه روز مصرف کنید تا بدن نسبت به داروی دریافتی واکنش لازم را نشان دهد.

سفیکسیم برای بیماری هایی تجویز میشود که دوره درمان کوتاه مدتی دارند.

این دارو نهایتاً برای ۱۴ روز بیمار در نظر گرفته میشود.

پزشک تشخیص می دهد که عفونت پیش آمده با این دارو نهایتاً در این تایم بهبود می یابد.

این مسئله مستلزم آن است که دارو به طور مرتب و پیوسته مصرف شود.

کوتاهی در مصرف دارو و فراموش کردن دوز مصرفی روزانه باعث میشود تا سفیکسیم تاثیر مناسب را بر بدن و بیماری اعمال نکند.

پیش از اینکه مصرف داروی سفیکسیم را شروع کنید اگر به تازگی واکسیناسیونی انجام داده اید یا از داروهای مختلف استفاده می کنید حتماً موضوع را با پزشک در میان بگذارید.

فراموش نکنید که این دارو باید تا پایان مقدار تجویز شده از طرف پزشک مصرف شود.

حتی اگر علائم بهبود عفونت را متوجه میشوید باز هم باید مصرف دارو را تا زمانی که پزشک صلاح می داند ادامه دهید.

مصرف این دارو و قطع خودسرانه آن ممکن است عفونت باکتریایی مجدد را به همراه داشته باشد و احتمالا این عارضه با شدت بیشتر از گذشته اتفاق بیفتد.

برای درمان چه بیماری هایی می توان از سفیکسیم استفاده کرد؟

• تشدید حاد برونشیت مزمن
• پنومونی
• عفونت مجرای ادراری تحتانی
• عفونت مجرای ادراری فوقانی
• عفونت گوش میانی
• سینوزیت
• فارنژیت
• تانسیلیت
• عفونت‌های ناشی از سالمونلا و شیگلا
• سوزاک

چه زمانی مصرف سفیکسیم مناسب است؟

بسیاری از متخصصان در صورت تشخیص عفونت مجاری ادراری تحتانی و فوقانی مصرف داروی سفیکسیم را برای بیماران مناسب می دانند.

البته کسانی که دچار تشدید حاد برونشیت مزمن میشوند می توانند از سفیکسیم استفاده کرده و باید دوره مصرف دارو را تکمیل کنند.

از طرفی این دارو برای عفونت گوش میانی، سینوزیت و فارنژیت مناسب است.

اکثر متخصصان برای درمان عفونت های ناشی از شیگلا یا سالمونلا مصرف سفیکسیم را موثر می دانند.

این دارو برای سوزاک نیز موثر است.

مهم است که دارویی که مطابق با عارضه پیش آمده تجویز میشود را به درستی مصرف کنید.

البته این دارو همیشه جنبه درمانی ندارد بلکه در مواردی بعد از انجام عمل های جراحی پزشک برای پیشگیری از ایجاد عفونت سفیکسیم را تجویز می‌کند.

برای کسانی که مستعد ابتلا به عفونت های مختلف هستند داروی مناسب و موثری خواهد بود.

به طور معمول پزشکان سفیکسیم ۱۰۰ را برای کودکان زیر دو سال تجویز می کنند.

قرص سفیکسیم با دوز ۴۰۰ برای افراد بزرگسال در نظر گرفته میشود.

چه کسانی نباید مصرف قرص سفکسیم را مصرف کنند؟

قرص سفیکسیم نباید توسط افرادی که در دسته‌های زیر قرار می‌گیرند، مصرف شود:

افرادی که بعه این دارو آلرژی یا حساسیتن دارند.

افرادی که به پنی‌سیلین یا سایر آنتی‌بیوتیک‌های بتالاکتام سابقه واکنش آلرزژی دارند.

افراد مبتلا به بیماری های شدید گوارشی.

افرادی که نارسایی کلیه دارند.

آیا سفکسیم عوارض دارد؟

بسیاری از محصولات دارویی ممکن است عوارض کوتاه مدت یا طولانی مدت را برای بیماران به همراه داشته باشند.

اما در مواردی پزشک مصرف دارو را الزامی دانسته و اگر شرایط رو به وخامت رود در صورت نیاز از محصولات داروی جایگزین استفاده خواهند کرد.

سفیکسیم در شمار آنتی بیوتیک های کاربردی و البته قوی قرار می گیرد.

ممکن است در پی مصرف این دارو و بعد از دوزهای اولیه متوجه درد در ناحیه شکم شوید.

البته سردرد، نفخ شدید، تهوع، ضعف و اسهال از دیگر عوارض شایع بعد از مصرف سفیکسیم است.

اما این عوارض نهایتاً بعد از چند دوز مصرف دارو بهبود پیدا می کند.

این آسیب ها زمانی خطرناک میشوند که مشکلاتی مثل دردهای شدید شکم را تجربه کرده یا چشم و پوست بدن زرد شود.

اگر رنگ ادرا تیره تر از حد طبیعی میشود و خستگی های غیرطبیعی را تجربه می کنید نیاز است که به پزشک مراجعه کنید.

از طرفی کبود شدن یا قرمزی پوست و تغییر در حجم ادرار که نشانه ای از مشکلات کلیوی است مسائل جدی و خطرناکی هستند که اگر بعد از مصرف سفیکسیم با آن مواجه میشوید نباید نسبت به آن بی تفاوت باشید.

تمامی این مسائل اگر همراه با تغییرات خلقی و گیجی و خواب آلودگی اتفاق می افتد حتماً مسئله را با پزشک در میان گذاشته تا متخصصان دوز مصرفی را کاهش داده یا از داروی جایگزین استفاده کنند.

موارد احتیاط و هشدارها در مورد سفیکسیم

اگر پزشک برای افراد مبتلا به عفونت های داخلی قرص سفیکسیم را تجویز می کند این دارو باید در شرایط ایمن مصرف شود.

قطعاً متخصصان از بیماران خواهند پرسید که آیا به داروی پنی سیلین حساسیت داشته اند یا خیر.

اگر طبق تجربیات خود می دانید که حساسیت دارویی به پنی سیلین دارید نمی توانید از قرص سفیکسیم هم استفاده کنید.

همچنین کسانی که به بیماری های گوارشی مبتلا هستند و از کولیت رنج می برند نمی توانند از چنین داروهایی استفاده کنند.

سفیکسیم از طریق کلیه ها از بدن دفع میشود و اگر افراد به بیماری های کلیوی مبتلا باشند این دارو باید با احتیاط بیشتر مصرف شود تا مبادا عضو حساسی مثل کلیه با وجود آسیب هایی که دارد تحت فشار قرار بگیرد.

معمولا متخصصان برای دوره بارداری و شیردهی آنتی بیوتیکی مثل سفیکسیم را تجویز نمی کنند.

اگر باردار هستید یا قصد بارداری دارید و یا به فرزند خود شیر می دهید نباید از این دارو استفاده کنید.

اگر با این شرایط پزشک باز هم سفیکسیم را برایتان تجویز می کند حتماً این موضوع را به پزشک یادآور شوید.

داروی سفیکسیم یکی از کاربردی ترین و پرمصرف ترین انواع آنتی بیوتیک است.

اما اگر این دارو با بدن بیماران سازگار نباشد نه تنها تاثیر خوبی ندارد بلکه باعث به خطر افتادن سلامت بیماران نیز خواهد شد.

مهم است که تمام نکات را به دقت رعایت کرده و سوالات پزشک را به درستی پاسخ دهید.

متخصصان تصمیم می گیرند که آیا مصرف این دارو برای بیماران با مشکلات پیش آمده مناسب است یا خیر.

تداخلات دارویی سفکسیم

تداخلات دارویی ممکن است عملکرد و اثربخشی سفیکسیم را تغییر دهد یا خطر عوارض جانبی آن را افزایش دهد.

داروهای رقیق کننده خون مانند وارفارین می توانند با این آنتی بیوتیک تداخل داشته باشند.

تقریباً اکثر آنتی بیوتیک ها بر روش های پیشگیری از بارداری مانند قرص ها، چسب ها و حلقه های ضد بارداری تأثیر می گذارند و برخی از این آنتی بیوتیک ها اثربخشی این محصولات را کاهش می دهند و ممکن است باعث بارداری شوند.

اگر از کنترل بارداری هورمونی استفاده می کنید، قبل از مصرف این آنتی بیوتیک ها با پزشک خود مشورت کنید.

امکان دارد تاثیر این دارو را در بعضی از تست های ادرار دیابت مشاهده کنید و آن را مثبت نشان‌دهد.

سفکسیم ممکن است بر روی نتایج برخی از آزمایش‌های کلینیکی تاثیر بگذارد.

حتما مصرف این دارو را با پزشک و کارکنان آزمایشگاه درمیان بگذارید.

شرایط نگهداری قرص سفیکسیم

داروی سفیکسیم را دور از دسترس کودکان نگه دارید.

داروی سفیکسیم را در جایی خشک و خنک و به دور از گرما و تابش نور مستقیم نگه دارید.

سوسپانسیون آماده شدۀ داروی سفکسیم را حداکثر ۱۰ تا ۱۴ روز در یخچال می‌توان نگهداری کرد.

مصرف قرص سفکسیم در دوران بارداری و شیردهی

بارداری

این دارو از نظر طبقه بندی دارویی در گروه B قرار گرفته می شود.

گزارش‌های موردی در طی چندین دهه با مصرف سفالوسپورین، از جمله سفیکسیم، در زنان باردار، خطرات مرتبط با دارو برای نقایص مادرزادی، سقط جنین، یا پیامدهای نامطلوب مادر یا جنین را ثابت نکرده است.

شیردهی

در تحقیقات انجام شده موردی درباره نفوذ دارو به شیر انسان و اثرات آن بر شیرخواران یا کیفیت و کمیت شیر مادران انجام نشده است.

در مورد تحقیقاتی که از حیوانات انجام شده است، دارو به شیر حیوانات نفوذ می کند و احتمال می رود که این اتفاق درباره شیر انسان نیز رخ دهد.