میوم یا فیبروم رحمی چیست
فیبروم رحم به تومورهای خوش خیم غیر سرطانی رحمی گفته میشود، که بافت عضلانی دارد که به آن ها میوم یا در مواقعی لیومیوم می گویند.
فیبروم ها زمانی اتفاق می افتند که سلول های عضلانی که در دهانه یا دیواره رحم تکثیر و رشد یافتند و در نهایت به فیبروم تبدیل می شود فیبروم ها می توانند شکل و اندازه های مختلف و گوناگونی داشته باشند.
حتی دهانه رحم را تغییر دهند معمولا خانم ها بیش از یک فیبروم دارند اما گاهی بیماران فقط یک فیبروم دارند بر اساس اندازه تعداد فیبروم ها و محل قرار گرفتن آن به پزشک مراجعه می‌کنند و پزشکان را تعیین می کنند که آن میوم است یا فیبروم عادی است.
برخی از این فیبروم ها توسط دارو رفع می شود برخی دیگر باید حتما جراحی شود فیبروم ها معمولاً در دیواره رحم یا خارج از بافت رحم دیده می شوند اما گاهی اوقات در دهانه رحم قرار می گیرند بر اساس محل قرار گرفتن فیبروم ها به سه دسته تقسیم می شوند
فیبروم ساب سروزال فیبروم اینترامورال فیبروم ساب موکوزال یا زیر مخاطی
در نوع اول ۵۵ درصد فیبروم ها در خارج از دیواره های رحمی شکل می‌گیرند در نوع دوم ۴۰ درصد است.
فیبروم ها در داخل بافت عضلانی رحم به وجود می‌آید در نوع سوم فیبروم تنها ۵ درصد از موارد را شامل میشود و در داخل حفره رحم قرار دارد.
فیبروم می تواند خارج از رحم باشد و یا به یک جز از آن متصل شود یا به ربات ها و اندام های اطراف مثل روده و مثانه وصل شود فیبروم به ندرت در خارج از حفره لگن به وجود می آید.
فیبروم تا چه اندازه شایع است؟
در ۲۰ درصد از بانوان در سنین باربری دیده میشود، اما بیش تر در خانم هایی که نژاد آفریقایی آمریکایی دارند شایع تر می باشد چیزی حدود ۵۰% تا ۸۰ درصد از بانوان این نژاد به فیبروم های رحمی مبتلا هستند.
علت دقیق آن مشخص نیست اما ترکیبی از عوامل هورمونی و ژنتیکی و عوامل محیطی در ایجاد فیبروم نقش دارند.
آیا فیبروم می تواند ناباروری ایجاد نماید؟
تقریباً ۵ تا ۱۰ درصد زنان در اثر فیبروم های موجود در رحم شان به ناباروری مبتلا می شوند موقعیت فیبروم و اندازه آن ها میتواند نقش مهمی در نابارور کردن بانو داشته باشد.
به عنوان مثال فیبروم هایی که درون حفره های رحمی قرار دارند یا همان زیر مخاطی ها بسیار بزرگ هستند یعنی چیزی بیشتر از ۶ سانتی متر را دارند و در بافت عضلانی و دیواره رحم قرار می‌گیرند در باروری می‌توانند اختلال ایجاد نمایند اغلب بانوان که فیبروم دارند نازا نیستند.
کدام فیبروم ها نازایی ایجاد می کنند؟
فیبروم های رحمی در در صورتی که کاهش باروری منجر می شوند که شکل دهانه رحم به دلیل وجود فیبروم ها تغییر کند و از ورود اسپرم به درون رحم جلوگیری نماید.
تغییر در شکل رحم می تواند به صورت کلی در جایگزینی جنین اختلال ایجاد نماید لوله های رحمی توسط فیبروم ممکن است مسدود شود فیبروم ها می توانند اندازه حفره رحم را به صورت کلی تحت تاثیر قرار دهند و سایز رحم به دلیل فیبروم کوچک تر شود.
به دلیل وجود فیبروم ها می تواند جریان خون در حفره رحمی کاهش پیدا کند که این عمل در جایگزینی جنین به دیواره رحم می تواند اختلال ایجاد کند.
فیبروم ها در طی حاملگی چه تغییراتی می کنند؟
فیبرم در ۲ تا ۱۲ درصد از خانم های باردار یافت میشود اما همه فیبروم ها در طول دوره حاملگی بزرگ نمی شود و بر دوران بارداری تاثیر نا مطلوب نخواهند داشت معمولا فیبروم ها در ۱۲ هفته اول بارداری رشد می کند.
مهم ترین نگرانی که در زمان بارداری برای فیبروم ها به وجود می‌آید این است که میتواند منجر به سقط جنین و یا زایمان زودرس شود در بعضی از موارد خاص فیبروم میتواند در داخل خود یک توده بزرگ به وجود آورد که منجر به خونریزی شود و درد شدیدی ایجاد نماید.
ممکن است پزشک مجبور به بستری کردن خانم باردار شود.
همچنین فیبروم می تواند موقعیت جنین را در درون رحم تغییر دهد این مسئله منجر به سقط جنین و یا زایمان زودرس و یا زایمان به صورت سزارین شود در این حالت مدیریت فیبروم به دانش پزشک و تجربه و مهارت و بستگی دارد.
جراحی فیبروم به ندرت در طول دوره حاملگی وی ضروری است اگر بانوی بعد از جراحی فیبروم باردار شد باید این موضوع را حتماً به پزشک متخصص خود بگوید چرا که ممکن است برای خانم های باردار مشکلاتی را به وجود آورد.
به طور کلی میتوان گفت فیبروم رحمی شایع است و میتواند قدرت باروری را تحت تاثیر قرار دهد اما نمی تواند به صورت قطع آن را از بین ببرد.
فیبروم ها می توانند بر روی لقاح اسپرم و تخمک تاثیرات منفی بگذارند همچنین می‌توانند از جایگزینی جنین درون رحم جلوگیری کنند و روند بارداری را با مشکل روبرو نمایند و منجر به متوقف شدن رشد جنین شود.
علت ایجاد فیبروم رحم چیست
علت قطعی ایجاد فیبروم های رحمی مشخص نمی‌باشد فیبروم ها از رشد و به وجود آمدن سلول های عضلانی رحم به علت تحت تاثیر قرار گرفتن توسط استروژن به وجود می‌آید.
ولی علت قطعی آن ها مشخص نیست زنان چاق با نژاد های آفریقایی و آمریکایی و افرادی که دارای سوابق ژنتیکی و خانوادگی هستند بیشتر در معرض این بیماری قرار دارند فیبروم ها در جا های مختلف رحم می توانند رشد و تکثیر شوند و اندازه آن ها با یکدیگر متفاوت است.
علائم فیبروم های رحمی
- درد های قاعدگی طولانی مدت و بسیار شدید
- خونریزی های غیرطبیعی
- احساس فشار در ناحیه لگن
- بزرگ شدن شکم بیش از حد
- درد در هنگام رابطه جنسی
درمان فیبروم های رحمی
رشد بیش تر فیبروم های رحمی خود به خود متوقف می شود با این حال باید تحت نظر متخصص زنان روند رشد را تحت نظر داشت درمان های متفاوتی برای هر فرد وجود دارد اما در کل درمان آن شامل جراحی و خارج کردن فیبروم می باشد.
استفاده از داروهایی که باعث یائسگی کوتاه و کاذب در بدن می‌شوند و سایز فیبروم را کم می‌کند آمبولیزاسیون شریان رحمی که البته با عوارضی همراه است اینکه فیبروم رحمی باعث نازایی میشود درست نیست و اگر تحت نظر متخصص زنان اقدام به بارداری شود میتواند حاملگی صورت گیرد.
توصیه های ضروری به افرادی که فیبروم رحم دارند
معاینات دوره ای باید حتما انجام شود و معمولا هر ۶ ماه تا یک سال به صورت دائم توسط متخصص زنان باید انجام پذیرد اگر فیبروم رحمی دارید با استفاده از قرص های جلوگیری از بارداری طبق تجویز پزشک و دوز تجویز شده باید آن را کنترل کنید.
بسیاری از بیماری های رحمی به جراحی احتیاجی ندارند اگر به دلیل داشتن فیبروم خونریزی قاعدگی شما زیاد شده است حتما باید غذا های سرشار از آهن استفاده کنید که دچار کم‌خونی نشوید.
اگر فیبروم رحمی سرعت رشد آن زیاد باشد و به سرعت بزرگ شود حتما باید بررسی های لازم انجام شود آزمایشات در خصوص سرطانی بودن آن باید گرفته شود.
فیبروم های رحم و بارداری
اندازه فیبروم های رحمی در بارداری با هم متفاوت است بعضی از فیبروم ها کوچک و برخی از آن ها بزرگ هستند.
یک سوم فیبروم ها در سه ماهه اول بارداری رشد می کند و می تواند منجر به سقط جنین شود علائم و نشانه های فیبروم در خانم ها با یکدیگر متفاوت است و تنها توسط آزمایشات مثل سونوگرافی میتوان آن را تشخیص داد.
آیا در هنگام سزارین میتوان فیبروم رحمی را هم برداشت
خیر بهتر است در زمان سزارین فیبروم های رحمی برداشته نشوند چون بافت رحم در آن زمان بسیار شکننده و پر خون است و با دستکاری احتمال اینکه خونریزی آن قطع نشود و بسیار شدید باشد به وجود می آید.
در صورت عدم کنترل خونریزی ممکن است برای فرد خطرات جبران ناپذیری داشته باشد و منجر به برداشتن رحم برای حفظ جان مادر شود این در صورتی است که ممکن است بعد از زایمان اندازه فیبروم خود به خود از سایزی که دارد کوچکتر شود.
